۱۳۸۸ دی ۲۷, یکشنبه

دانلود فیلم نوآر Dead Reckoning 1947 شناسایی مردگان با لینک مدیافایر


دانلود فیلم نوآر Dead Reckoning 1947  شناسایی مردگان با لینک مدیافایر
imdb: 7.1/10
کارگردان: جان کرامول
براي دانلود روي خواندن مطالب ديگر کليک کنيد
دانلود فیلم کلاسیک، فیلم نوآر، جان کرامول، همفری بوگارت





http://www.mediafire.com/?mnj1jqwqlfq
http://www.mediafire.com/?d3qz0jjljeh
http://www.mediafire.com/?jtjmizcmjzl
http://www.mediafire.com/?gym2myynbao


تازگی‌ها فیلمی دیدم با عنوان «شناسایی مردگان» (Dead Reckoning) در همین زمینه كه متعلق به سال 1947 بود و نشان می‌داد گویی هنوز «فیلم سیاه» موثر است. این فیلم تمامی عناصر «فیلم نوآر» را در خود جمع داشت. 

نگاه كنید به آغاز داستان: از روی نئون «گالف سیتی» بر فراز شهر، دوربین خیابانی تاریك را كه خیس و براق است و در نورهای شكسته ردیف چراغ‌ها بر سطح باران خورده زمین دیده می‌شود، در بر می‌گیرد. ماشین‌ها در رفت و آمدند. در شیشه مقابل یك ویترین مغازه، چهره قهرمان ماجرا (همفری بوگارت) كه زخمی بر آن وجود دارد، ظاهر می‌گردد. اندكی بعد، حركت آرام یك ماشین پلیس او را متوجه می‌سازد و «بوگی» در سایه – روشن خیابان و كوچه‌ها می‌گریزد و سپس وارد یك كلیسا می‌شود. در آنجاست كه واقعه‌ای را كه بر سرش آمده برای كشیش بازنشسته‌ای در شكل یك افسر نظامی بازگو می‌كند.

پروتاگونیست – یعنی قهرمان مثبت داستان – نه یك ضدقهرمان و نه یك قهرمان طغیانگر و سركش بل مثل همه قهرمان‌های «نوآر» در واقع «بیگانه‌ای در دنیای متخاصم است». بوگی نقش «ریپ مورداك» را دارد كه افسر سابق نیروی دریایی است و می‌كوشد تا پیدا كند چه كسی برای رفیق و همكارش «جانی» پاپوش دوخته و سبب قتل‌اش شده است.

از طریق كشف جسد سوخته و گذشته مجهول و تاریك او به زنی می‌رسد با نام «كورال چندلر» (با بازی لیزابت اسكات) كه زمانی عشق «جانی» بوده و حالا تحت نفوذ یك گنگستر بی‌رحم به اسم «مارتینلی» (با بازی موریس كارونوسكی) است و در كاباره شبانه‌اش برنامه دارد. «ریپ» ـ كه به وسیله این زن جذاب موطلایی اغوا شده‌ـ خیلی زود درمی‌یابد در رشته‌ای از وقایعی پیچیده گرفتار آمده، فریب خورده و به خطر افتاده است. انتهای رشته به «چندلر» هفت‌خط می‌رسد.

بوگی در قالب «ریپ» ظاهرا به دور از احساس است بی‌آنكه نشان دهد حسی قوی در نهاد خویش دارد. وقتی با «چندلر» درگیر می‌شود و زن صادقانه می‌گوید دوستش دارد و حتی برایش گریه می‌كند، «ریپ» با تلخی به او نگاه كرده و جواب می‌دهد: «من از اونایی نیستم كه گریه روم اثر بذاره.»

فیلم را جان كرامول ساخته و به خوبی توانسته است از عمق صحنه – خاصه در صحنه‌های بیرونی و ماشین‌رانی در شب و در باران – بهره گیرد (تكنیكی كه بیشتر در آن نفوذ اورسن ولز احساس می‌شود). اتمسفر یا روح محیط هرچند به دلیل گذشت زمان آن تازگی و طراوت را ندارد – و شاید كه بسیار آشناست – لیكن همچنان حس خطر را كاملا القا می‌سازد [جایی كه «ریپ» به كمك «چندلر» به «مارتینلی» بدل زده و جسد آن متصدی بار را در خانه ییلاقی او قرار می‌دهد.]

پایان فیلم غیرمنتظره و به شدت «نوآر» است. هنگامی «ریپ» پی برده «چندلر»ی را كه دوست دارد، قتل‌ها را انجام داده و حالا هر دو در كنار هم می‌گریزند تا پناهگاهی امن برای زندگی آینده پیدا كنند. ناگاه در لحظه آخر اسلحه «چندلر» همه چیز را در هم می‌ریزد. «ریپ» زخمی شده و ماشین در پیچ و تاب معلق می‌شود. به خوبی می‌توان جوهر «فیلم نوآر» را در این اثر دید و «فیلم نوآر» بدان جهت مهم است كه بعدها تاثیری ژرف در تكامل سینمای آمریكا باقی گذارد.
نقد از استاد پرویز نوری در سایت شهروند امروز

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر