imdb: 7.8/10
کارگردان: مسعود کیمیایی
براي دانلود روي خواندن مطالب ديگر کليک کنيد
بهروز وثوقی، فرامرز قریبیانhttp://www.mediafire.com/?dmnd1d1ajy1
http://www.mediafire.com/?2hmeimmrfzy
pass: asanfilm.blogspot.com
گوزن ها (1354)
در دهه ی 50 و سال های منتهی به انقلاب 57 ، شرایطی متفاوت از گذشته حکمفرما بود. با به بن بست رسیدن مبارزات سیاسی مسالمت آمیز و به پیروی از جنبش های انقلابی کشورهای دیگر مانند ویتنام و آمریکای لاتین ، جوانان ایران نیز دست به اسلحه بردند و نبرد چریکی را مقدم دانستند. حکومت نیز متقابلاً اقدامات پلیسی و سرکوبگرانه ی خود را افزایش می داد. اخبار این اقدامات ، روزمره به گوش مردم می رسید و باعث تشدید هیجانات و اعتراضات می شد. به طبع این روند بر روی هنر و هنرمندان و مشخصاً سینما تأثیر به سزایی داشت. مسعود کیمیایی به عنوان یکی از سردمداران موج نو و سینمای نووآر ایرانی، که پیش از این با ساخت فیلم های قیصر، رضا موتوری و خاک ، تعلق خاطر خود را به فضای سیاسی-اجتماعی جامعه نشان داده بود ، در اواسط دهه ی50 ، گوزن ها را می سازد . گوزن ها به روایتی سیاسی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است که ضمن نمایش علنی فعالیت گروه های چریکی مخالف رژیم دارای شاخصه های هنری اعلی می باشد و به تلقی بسیاری کیمیایی هیچ گاه نتوانست به اوج گوزن ها بازگردد. گوزن ها روایت جامعه استبداد زده و پلیسی دهه ی 50 ایران است که از زاویه دید یک دزد [ بخوانید یک چریک زخمی ] به تصویر کشیده می شود. گوزن ها سرشار از مؤلفه های نمادین است. نام قدرت و سید برای شخصیت ها و شرایط روحی و زندگی هر دو . رفتن چریک به مدرسه به عنوان نسل آینده ی جامعه و مالیدن خون دستش به دیوار مدرسه . تحمل درد و رنج قدرت در برابر ضعف و زبونی سید . لباس سفید ، عینک و سبیل پرپشت قدرت در حالی که سید در سراسر فیلم لباس سیاه عزاداری به تن دارد . وضعیت زندگی مردم در آن خانه و حضور شخصیت هایی مانند صاحبخانه و پاسبان . فروش کتاب قدیمی که یادگار اجداد سید بود . چاپ عکس قدرت به عنوان دزد و خرابکار در روزنامه ها. تأکید بر فصل های مستند قدم زدن سید در خیابان و پخش گوشت نذری و نیز فصل چاقو خوردن قاچاقچی و جان کندن او . در اکثر تصاویر ابتدای فیلم ، دو شخصیت مذبور در دو طرف قاب و رو به روی هم قرار می گیرند ، یکی روی تخت و دیگری کنار پنجره یا دو طرف سفره ی کوچک . در سکانس مشت زدن به دیوار است که هر دو به هم می پیوندند که آغاز تحول سید است و در پایان فیلم در خانه ی تحت محاصره ی پلیس، شاهد پیوستن سید عامی به قدرت چریک و رگبار مأموران و سرانجام انفجار مهیبی که همه چیز را ویران می کند هستیم که عملاً هر گونه مصالحه ای را مردود اعلام می کند. فیلم توقیف می شود. عوامل فیلم بازداشت و بازجویی می شوند. این اعمال باعث ایجاد اختلاف بین عوامل فیلم می شود [ تا جایی که کیمیایی نام بهروز وثوقی را از لیست بازیگران فیلم بعدیش غزل خارج می کند ] بالاخره دولت برای از بین بردن حساسیت فضای جامعه نسبت به گوزن ها ، فیلم را با تعویق اکران می کند. ولی با پایانی متفاوت از آن چه که بود. [قدرت با نصیحت رفیقش اسلحه را کنار می گذارد و تسلیم می شود] . بعدها با آتش سوزی سینما رکس آبادان هنگام پخش فیلم گوزن ها – که تأثیر گذارترین حادثه ی سینمایی بر شرایط سیاسی بود – فیلم وجهه سیاسی شدیدتری به خود می گیرد. به جرأت می توان گفت هیچ فیلمی تا این حد حساسیت دولتی و جامعه را برنیانگیخت و بر جریانات دوران خود [عمدتاً جریان شکل گیری انقلاب] تأثرگذار نبود . بدین ترتیب گوزن ها با ارجاعات فرامتنی و تصاویر نئورئالیستی اش - سقوط انسانی که روزی الگوی سلامت و قدرت بود، فضای زندگی مردم جامعه و اختناق دولت و... - خود را به اوج سینمای معترض و انقلابی دهه ی 50 ایران رساند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر