۱۳۸۹ خرداد ۳, دوشنبه

دانلود فیلم You Kill Me 2007 مرا می کشی با زیرنویس فارسی


imdb: 6.7/10
بن کینگزلی





http://www.mediafire.com/?sharekey=6d6eb05433b593b8e5c3dee5769931ecf52a4411b446ce19ce018c8114394287
pass:
sharingcentre.info

زیرنویس
http://www.all4divx.com/subtitles/You+Kill+Me+%282007%29/Farsi+Persian/1
● چرا باید دید؟
جان دال متولد ١٩٥٦ از کارگردان های کم کار و با استعدادی است که با اولین فیلمش مرا دوباره بکش[١٩٨٩] نشان داد که شیفته ژانر نوآر و آدم کش های حرفه ای و غیر حرفه ای است. تعقیب این راه منجر به ساخته شدن فیلم های مهم و با ارزشی چون آخرین اغوا و رد راک وست شد که آوازه نام او را در سراسر دنیا به عنوان وارث شایسته نوآر سازان آمریکایی پراکند. کسی که با به روز کردن قراردادهای این ژانر سعی در احیای آن داشت و موفق هم بود.
این تجربه گرایی منجر به خلق فیلمی چون فراموش نشدنی نیز شد که از تلفیق نوآر با گونه علمی تخیلی پدید آمده بود.
قماربازان با وجود عدم تعلق به ژانر نوآر فیلم خوش ساخت و هوشمندانه ای بود، ولی جان دال نیز ناخواسته اسیر سیستم فیلمسازی هالیوود شد. Joy Ride و آخرین حمله ناگهان طرفداران او را نومید کرد و به نظر می رسید که فیلمساز مستعد دیگری در حال خود ویرانگری است. ولی خوشحالم به اطلاع دوستداران او برسانم که: خانم و آقایان، جان دال همیشگی بار دیگر روی فرم و با فیلمی کمدی/جنایی بازگشته است!
مرا می کشی یک فیلم کوچک و کم هزینه[٤ میلیون دلار] است که در ٢٦ روز ساخته شده و داستان طنز آمیز آدم کشی است که قدرت خوب کشتن را از دست داده است. کسی که تنها حسرت وی نه از میان بردن آدم ها، بلکه همان طور که خودش می گوید بد کشتن آنهاست!
مرا می کشی بیش از آن که فیلمی خشن باشد، طناز است و با کمال تعجب طنازترین شخصیت آن یک قاتل خونسرد و الکلی است که عاشق هم می شود. از این نظر می توان فیلم را شبیه این را تحلیل کن و یا آن را تحلیل کن با بازی رابرت دنیرو گاوباز با شرکت پیرس برازنان دانست و به شکلی ساده انگارانه ملودرامی فرض کرد که آدم کش الکلی طی آن با یافتن عشق، مهارت سابق خود را نیز به کف می آورد. ولی کافی است صحنه های جلسات گفتار درمانی و بازی خیره کننده کینگزلی دقیق بشوید تا قدرت جان دال را در ساخت صحنه های کمدی دریابید. مخصوصاً زمانی که فرانک به آدم کش بودن خودش اعتراف می کند و کک کسی نمی گزد!
تنها اشتباه فیلم حضور ویلسون و لئونی است و نقطه قوت آن بازی دو کهنه کار مثل فارینا و بیکرهال در نقش تبهکاران رقیب که حس و حالی زیبا به فیلم داده است. مرا می کشی یقیناً دوستداران سرسخت دال-مثل اینجانب- را کاملاً راضی نخواهد کرد، ولی همین هم به نشانه بازگشت وی به فرم قابل قبول است. اطمینان دارم فیلم بعدی کمتر از کارهای به یاد ماندنی پیشین وی نخواهد بود. ولی تا آن روز توصیه می کنم از همین یکی غافل نشوید!



۱ نظر: