زندگی‌نامه
جوئل و ایتن کوئن در شهر سنت لوئیس پارک واقع در ایالت مینه سوتای آمریکا به دنیا آمدند (جوئل: ۲۹ نوامبر ۱۹۵۴، ایتن: ۲۱ سپتامبر ۱۹۵۷). پدرشان ادوارد، اقتصاد دان دانشگاه مینه‌سوتا و مادرشان رِنا، استاد هنرهای زیبا در دانشگاه سنت کلود بود. در کودکی، جوئل توانست با پولی که از چمن زنی به دست آورده بود یک دوربین سوپر۸ بخرد تا همراه برادرش فیلم‌هایی را که در تلویزیون دیده بودند را بازسازی کنند. آن‌ها از پسر همسایه شان زیمرس برای بازی در این فیلم‌ها استفاده می‌کردند. از نخستین فیلم‌هایی که در این دوره با دوربین سوپر۸ خود ساختند می‌توان به فیلم هنری کیسینجر، مرد پرمشغله اشاره کرد. در فیلم زیمرس در زامبیا، ایتن در نقش یک بومی نیزه به دست ظاهر شد. برادرها در ۱۹۷۳ و ۱۹۷۶ از دبیرستان سنت لوئیس پارک فارغ التحصیل شدند. سپس جوئل در رشته کارگردانی، و ایتن در رشته فلسفه ادامه تحصیل دادند. پایان نامهٔ ایتن مقاله‌ای بود با عنوان دو چشم انداز به فلسفهٔ متاخر ویتگنشتاین.جوئل در ۱۹۸۴ با فرانسیس مک دورمند ازدواج کرد. مک دورمند در همین سال در نخستین فیلم بلند کوئن‌ها با عنوان تقاص (خون ساده) بازی کرد. این بازیگر زن به غیر از این تاکنون در پنج فیلم دیگر از آثار برادران کوئن بازی کرده. این بازی‌ها شامل نقش‌های کوچکی در بزرگ کردن آریزونا و گذرگاه میلر، یا نقش‌های بزرگ تری در تقاص، فارگو (که بخاطر بازی در این فیلم برندهٔ اسکار شد)، مردی که آنجا نبود و پس از خواندن بسوزان است. ایتن کوئن با تریشیا کوک تدوینگر ازدواج کرد. آن‌ها در شهر نیویورک سکونت دارند.[۲]
[ویرایش] سبک فیلمسازی
بطور کلی می‌توان گفت سینمای کوئن‌ها چندان به سبک و سیاق خاصی پابند نیست، چرا که آن‌ها انواع مختلفی از فیلم ساخته‌اند، از کمدی‌هایی چون بزرگ کردن آریزونا و قاتلین پیرزن، تا فیلم گنگستری (گذرگاه میلر)، فیلم نوآر (خون ساده و فارگو)، جنایی (فارگو، مردی که آنجا نبود و پیرمردها وطن ندارند)، عاشقانه (سنگدلی تحمل ناپذیر)، سیاسی و جاسوسی (پس از خواندن بسوزان)، و یا اقتباسی از ادیسهٔ هومر در اوه برادر، کجایی. اما یک ویژگی عمده در اکثر این فیلم‌ها فضای طنزآمیز و شوخی‌های فراوان است. در مورد این که آیا فیلم‌های کوئن‌ها عمیق و بامعنی هستند یا فقط نوعی جک و شوخی ساده محسوب می‌شوند نمی‌توان به راحتی قضاوت کرد. با توجه به این که ایتن در رشتهٔ فلسفه درس خوانده نباید وجه فلسفی آثارشان را فراموش کرد.ویژگی دیگر فیلم‌های این دو فیلمساز نظم خاصی است که روی فیلمنامه و قسمت‌های مختلف آثار خودشان مراعات می‌کنند. آن‌ها تمرکز و دقت خاصی روی تمام اجزای فیلمی که می‌سازند دارند، معمولاً کارهایشان را آثای هوشمندانه و نبوغ آمیز توصیف می‌کنند. درکنار این، اکثر آثار کوئن‌ها فضایی منحصر بفرد و ویژه دارد و نوعی غرابت خاص در آن‌ها وجود دارد که در آثار هیچ فیلمساز دیگری نیست. برای نمونه بارتن فینک، لبوسکی بزرگ یا وکیل هادساکر فیلم‌های عجیب و غریبی هستند که به آثار فیلمسازان دیگر شباهت چندانی ندارند. اما یکی از خصوصیات ثابتی که آن‌ها در تمام آثارشان مراعات می‌کنند، آن است که فیلم خود را از عناصر معمولی برمی گیرند، برای مثال در هیچ کدام از فیلم‌های آن‌ها موجودات فضایی و افسانه‌ای و فانتزی مثل هیولاها، بشقاب پرنده‌ها و... دیده نمی‌شود. آثارشان هرقدر عجیب و غیرعادی، اما باز هم برگرفته از یکسری حقایق عادی و شناخته شده‌است که اکثر ما با آن‌ها آشنایی داریم. همچنین از جلوه‌های ویژهٔ چشمگیری که در سینمای هالیوود مرسوم است جز در بعضی موارد جزئی استفاده‌ای نمی‌کنند، تا فیلمسازی شان بیشتر بر مبنای حقایق ساده و روزمره باشد.
یکی دیگر از ویژگی‌های فیلم‌های جوئل و ایتن کوئن این است که روی جنبه‌های مختلف فیلمسازی تسلط فراوانی دارند، فیلم هایشان اغلب در بخش‌های مختلف نظیر بازیگری، فیلمبرداری، صدابرداری، طراحی صحنه و لباس یا موسیقی برندهٔ جوایز معتبر جهانی می‌شود. برای نمونه می‌توان به این جوایز اشاره کرد:
- کسب جایزهٔ بهترین بازیگری توسط جان تورتورو در جشنوارهٔ کن ۱۹۹۱ بخاطر بازی در بارتن فینک [۳]
- نامزدی دریافت اسکار بهترین طراحی صحنه و لباس در جشنوارهٔ آکادمی ۱۹۹۱ برای همین فیلم
- کسب جوایز اسکار بهترین فیلمنامه اوریجینال و بهترین بازیگر زن برای فیلم فارگو
- نامزدی برای دریافت اسکار بهترین فیلمبردار برای راجر دیکینز بخاطر فیلم اوه برادر کجایی (۲۰۰۰) و مردی که آنجا نبود (۲۰۰۱)...[۴]
[ویرایش] فیلم‌شناسی
- Blood Simple ۱۹۸۴ (خون ساده(تقاص))
- Raising Arizona ۱۹۸۷ (بزرگ کردن آریزونا)
- Miller's Crossing ۱۹۹۰ (گذرگاه میلر)
- Barton Fink ۱۹۹۱ (بارتن فینک)
- The Hudsucker Proxy ۱۹۹۴ (وکیل هادساکر)
- Fargo ۱۹۹۶ (فارگو)
- The Big Lebowski ۱۹۹۸ (لبوسکی بزرگ)
- O Brother, Where Art Thou? ۲۰۰۰ (اوه برادر کجایی)
- The Man Who Wasn't There ۲۰۰۱ (مردی که آنجا نبود)
- Intolerable Cruelty ۲۰۰۳ (سنگدلی بی نهایت)
- The Ladykillers ۲۰۰۴ (قاتلین پیرزن)
- No Country for Old Men ۲۰۰۷ (پیرمردها کشوری ندارند)
- Burn After Reading ۲۰۰۸ (پس از خواندن بسوزان)
- A Serious Man ۲۰۰۹(یک مرد جدی)
- منبع: ویکیپدیا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر